Moja Lady Jane

Moja Lady się zagalopowała

Powieść, która choć sięga do historii, a jednak się z nią mija. Jakby powiedziały to same autorki: „Totalnie się mija!”. Niby postacie znane, gdzieś widziane na obrazach w muzeach czy podręcznikach, ale ich losy są zdecydowanie nie z tego świata. Przeznaczenie płata sobie figle i pisze nie całkiem prawdziwą (a co tam, w 100% zmyśloną) historię miłości, królewskich intryg i konia.
Tak, konia.

Droga Lady Jane,

Dotarła do mnie ta zatrważająca wiadomość, wyszłaś za mąż! Nie wiem, czy mam Ci gratulować, czy jeszcze na to za wcześnie, znając Twoje wcześniejsze doświadczenia z narzeczeństwem. Uwierz mi, stworzyłaś niemałą legendę wokół swojej osoby, powinszować. Jesteś jak jedna z tych bohaterek, z Twoich ulubionych książek. Reputacja wyprzedza Twoją osobę. O Twoich rudych włosach mówi się na wszystkich balach.

Za bardzo odbiegam od tematu! Zdradź mi nieco pikanterii, w końcu to Twój mąż. Musisz już znać, chociaż jeden jego sekret. Jak to się mówi, darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby, ale Ty zapewne od razu sprawdziłaś co ten Gifford ma za uszami! Ma taki duży nochal, jak reszta jego rodziny? Wystające zęby jak u szkapy? Jakieś fetysze? Przecież wiesz, że nie jestem plotkarą, nikomu nie powiem, to tylko dla zaspokojenia mojej ciekawości.

A skoro jesteśmy przy plotkach najdroższa, cały dwór mówi, żeś z tym mężem masz ciągłe utarczki. Jak to na początku bywa nie musicie się dogadywać, w końcu jedno nie zna drugiego. Minie trochę czasu nim będziecie się znać jak dwa łyse konie! Wiesz, że ja zawsze dobrze Ci radzę, a Twoje szczęście jest miłe memu sercu. Dlatego liczę, że Twój mąż nie ma samego siana w głowie i potrafi docenić tak oczytaną kobietę jak Ty. Zaklinam Cię, nie pisz mi tylko, że wylicza Ci te wszystkie księgi, które zdążysz przeczytać w ciągu dnia. Inaczej nie obdarzę go ani krztyną sympatii i gdy przyjedziecie w odwiedziny do mnie, wyznaczę mu specjalne miejsce w stodole!

Jak zwykle zagalopowałam się w tych swoich rozważaniach, starość moja droga przyjaciółko mi nie służy... A o czym to ja to? Ach, moja Lady Jane! Powinnam od teraz zwracać się do Ciebie, Wasza Wysokość! Wybacz mi ten haniebny błąd, nie był zamierzony! Tak ciężko wyobrazić mi sobie Ciebie, wolną duszę i bezgraniczny intelekt, uwięzioną przy tronie. W dzieciństwie wyobrażałaś sobie siebie jako zwierzę, nie zaś jako królową. Okrutny los zesłał Ci świat, chyba on głuchy na Twoje wołania!

Wierzę jednak, że ruszyłaś z kopyta i pokazujesz, na co stać kobietę, która stoi na czele państwa!

Mam tak wiele pytań do Ciebie, ale nie mogę ich zadać w tym liście. W mojej okolicy grasuje Wataha i z dnia na dzień jest coraz śmielsza w swoich poczynaniach. Obawiam się, że mogą przechwytywać królewską korespondencję, zatem trzeba zachować szczególną ostrożność!

Moja miła, wierzę, żeś w pełni sił i zdrowia otrząsnęłaś się z tej tragicznej śmierci. Sercem zawsze jestem przy Tobie, tak samo, jak i on.

Lady Natalia

Nie znam osoby, która po lekturze „Mojej Lady Jane” spojrzy na konie w ten sam sposób. Wszystko, co związane z tymi majestatycznymi zwierzętami, w tym momencie wywołuje salwy śmiechu w moim przypadku. Można rzec, że rżę ze śmiechu i w tym nie jestem osamotniona!

Jest to powieść idealna na lato, nie wymaga od czytelnika żadnego zaangażowania i wielkiego skupienia. Jej głównym celem jest zabawienie odbiorcy, odnalezienie w nim dawno zapomnianych pokładów śmiechu, parsknięć i chichotów. Najlepiej wszystko na jeden raz!

Historia w każdym calu inna niż pozostałe!

Autorki, a mowa tutaj o trzech paniach z zabójczym poczuciem humoru, które zabiorą Cię w świat historii niezgodnej z tą, pokazaną Wam w podręcznikach. Na nowo opowiadają losy Lady Jane, która na tronie utrzymała się aż 9 dni! Poprowadzą Was przez dworskie intrygi, morderstwa, a także przedstawią pewnym niezwykłym osobą. Ludziom z zapierającym dech w piersiach darem (dla pewnej wybitnej jednostki to klątwa, ale jak powiedziałam jest ona „wybitna” dopowiedzcie sobie w jakim kontekście). Zamieniają się w zwierzęta!

Czy na gorące popołudnia potrzeba czegoś więcej niż słów magii, zdań o miłościach większych i mniejszych, rozdziałów pełnych humoru? No i konia, nie zapominajmy o najważniejszym!

Ja wstrzymuje lejce i nie zdradzam więcej tajemnic, a Wam puszczam oczko, byście wiedzieli, po co galopować niedługo do księgarni!

Za książkę dziękuję Wydawnictwu SQN.

Ps.: Zdjęcia nie powstałyby gdyby nie cudowna Dominika!