Lampa, trzy życzenia i mój kac czytelniczy

Moje trzy czytelnicze życzenia i dżin, które je spełnia.

Po raz pierwszy od bardzo dawna, czytając książkę miałam wrażenie, że autorka siedziała w mojej głowie i swoją historię pisała na bazie mojej listy książkowych życzeń.

Dawno, dawno temu pewne wydawnictwo zdobyło zapomnianą przez świat moc, moc butelkowania niezwykłych i sensualnych powieści, spisanych przez autorów-dżinów spełniających książkowe życzenia.

I pewnego dnia dotarła do mnie magiczna lampa-książka, obleczona w najpyszniejsze barwy nieba oraz najkosztowniejsze odcienie złota, prosto z najodleglejszych zakątków ogrodu Roszany. Otwierając ją, uwolniłam z mojej lampy dżina imieniem Jessica, która objawiła mi się pod postacią burzy liter, słów i soczystych barw, tak intensywnych niczym najpiękniejsze kamienie szlachetne. Niewolnica moich rąk, mojego wolnego czasu oraz szybkości czytania zaoferowała mi trzy życzenia, życzenia jednocześnie z tego świata, ale i z zakamarków, o których nie miałam pojęcia. Ostrzegła mnie tylko, że każde życzenie ma swoją cenę, niepowtarzalną. Cenę, której nie da się przewidzieć. Czy warto podjąć ryzyko? Oczywiście, jak mawia moja habiba, nie pije szampana ten, który nie ryzykuje. I tak, siedząc w ciasnym wagonie, otoczona smutnymi ludźmi wkroczyłam wraz z mym dżinem w sam środek dymu. Dymu nowego świata i nowych możliwości.

Po pierwszych kilometrach mojej podróży, po pierwszych rozdziałach wypowiedziałam swoje pierwsze życzenie. Zapragnęłam powieści, która sprosta moim estetycznym oczekiwaniom. I tak dostałam historię, która została utkana złotymi literami, w której czerwienią lśniły rubinowe metafory. Gdzie diamentowe namiętności kusiły każdą cząsteczkę mojego ja. Gdzie plastyczny obraz świata ludzi i dżinów wirował mi pod postacią jadeitu, szafiru, szmaragdu, ametystu. Słowa, które dla czytelnika są równe najkosztowniejszym skarbom naszego świata. Moje życzenie wirowało mi przed oczami, litery malowały mi na powiekach świat pozbawiony szarych barw, gdzie budynki, uliczki, a także drzewa i pustynie wyrastały prosto w centrum mojej wyobraźni, choć moje ciało wciąż znajdowało się w przepełnionym wagonie, kierującym się prosto do Poznania.

Jednak z czasem, jak powiedziała moja droga Jessica, przyszło mi zapłacić za moje życzenie. I tak siedząc wciśnięta pomiędzy osiłków „pachnących” potem oraz tanimi papierosami, ich słowem, gestem oraz zapachem zostałam wydarta z czułych objęć mojego prywatnego ogrodu słów. Ogrodu dorównującemu ogrodowi Roszany.

Kolejne życzenie przyszło niewiele później, gdy leżąc już w łóżku, po seansie horrorów z moją habibą wypowiedziałam je w duszy: „Pragnę powieści, gdzie akcja obmyje mnie jak rzeka i porwie bez ostrzeżenia.”. I nim zdążyłam sięgnąć po swoją lampę-książkę, życzenie się ziściło i tak wśród słów uciekałam wraz z Aladynem przed piaskami upadającego miasta, walczyłam z księciem, z mgnieniem chwili przenosiłam się w nowe miejsca, by tam walczyć o kolejny oddech, cierpieć wraz z Zahrą, upajać się winem z Aladynem, szpiegować pod postacią małego kotka, działać z Feniksem w rebelianckich poczynaniach przerażonego, wejść w sam środek pałacowych intryg i nade wszystko, by nie dać się odkryć. By nie ujawnić, że jest się tylko kolejnym czytelnikiem rządnym przygód.

Oczywiście prędzej niż później przyszło mi zapłacić cenę za moje drugie życzenie. I tak spędziłam noc jako więzień moich marzeń, gdzie nie mogłam odłożyć książki, bo zaraz znowu o niej myślałam. Kiedy moje sny sprowadzały się do urywków z akcji toczącej się pod zamkniętą okładką. I tak, bez chwili wytchnienia. Bez szansy na sen czytałam do pierwszych promieni słońca z krainy nieosiągalnej dla zwykłych ludzi. Z krainy dżinów oraz życzeń.

Ostatnie życzenie było mi najtrudniej wymówić, bo wiedziałam, że cena za nie będzie zbyt wysoka. Bo w świecie słów, książek i czytelników było ono równe zakazanemu życzeniowi. Walczyłam ze sobą, spierałam się z własnymi pragnieniami oraz z perspektywą rychłego pożegnania z moim dżinem. I tak, gdy książka kurczyła się w moich dłoniach, gdy rozdziały nikły na mych oczach, z bólem serca w ciemnym wagonie kierującym mnie do domu wypowiedziałam ostatnie życzenie: „Niech to będzie książka, która zostanie ze mną na wieki, niech nie będzie ze mną związana życzeniem, a nową miłością.”. I tak w fali dymu, w ciemnym przedziale zobaczyłam lśniące glify na mojej lampie i wiedziałam, że zostanie ze mną, choćby cały świat był przeciwko nam. Bo wiedziałam, że o książkę, która śpiewa o wolności, w najczystszej postaci, która walczy o docenienie kobiecej siły i która nade wszystko wskazuje, że miłość nie jest wyborem, że przychodzi wtedy, kiedy najmniej się jej spodziewamy… Gdy książka bogata jest w wartości, złote świadectwa dobroci człowieka. Wiem, że o taką książkę warto walczyć, nawet z całym zastępem dżinów.

I choć przyszło mi zapłacić za to życzenie największą czytelniczą cenę, cenę kaca mordercy, wylanych łez…

Niczego nie żałuję.

Nie żałuję, że podjęłam się otwarcia lampy zwanej „Zakazanym życzeniem”. 

Nie żałuję, że dałam się poprowadzić dżinowi Jessice Khoury w świat marzeń, miłości i pustynnego piasku.

I nie żałuję, że teraz pozostanie moim wspomnieniem, bo wiem, że kolejny lapmodzierżca doceni ten skarb.

I z dumą, ale i z krwawiącym sercem chcę Wam, drodzy czytelnicy przekazać lampę „Zakazanego życzenia”, w której mieszka dżin Jessica Khoury i spełnia trzy czytelnicze życzenia. Lampę, którą stworzyła grupa ludzi posiadająca magiczne flety i ozdobne buteleczki, a mianowicie Wydawnictwo SQN.

„Chłopak, który wie, że każdy kolejny dzień to nie dar, lecz nagroda, o którą trzeba się postarać.”

„Czyż bowiem nie poucza poeta, że jeden przyjaciel od serca cenniejszy jest od dziesięciu tysięcy wielbłądów dźwigających złoto i drogie kamienie?”

„- Wypowiedz życzenie, a jej serce będzie twoje/

Uśmiecha się ponuro.

- Taka miłość to nie miłość.

- A co ty wiesz o miłości.

- Wiem, że to musi być wybór.

- Och, mój naiwny złodzieju. – Przerywam na moment by spojrzeć mu w oczy. – Miłość rzadko ma coś wspólnego z wyborem.”

„Nie można wybrać swojego losu, ale można wybrać, kim staniemy się za jego sprawą.”

Za możliwość przeczytania tej wspaniałej książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu SQN.