Niedźwiedź i słowik

„Niedźwiedź i słowik” – Katherine Arden

Baśnie – opowieści przekazywane z ust do ust, pamiątki od starych pokoleń.
Baśnie – opowieści o mitycznych władcach, pięknościach z mocami i groźnych diabłach.
Baśnie – opowieści z ziarnem prawdy oraz morałem…

 

Dawno, dawno temu, gdy na tronie Księstwa Moskiewskiego zasiadał Iwan Iwanowicz, w pewnej leśnej krainie na świat przyszła dziewczynka z morskimi oczyma.

Mała z roku na rok była coraz większa, a dla niektórych coraz dziwniejsza. Skakała jak młoda sarenka, umykała rękom opiekunów niczym wiatr. Wspinała się na drzewa jak chochlik, chodziła po lesie pewnie, jakby znała go lepiej niż samą siebie. Chłodu nie czuła, mróz ją nie szczypał. A na dodatek z ożywieniem gadała z każdym kątem w domu.

Ludzie dziwili się i wytykali palcami, jednak nie wiedzieli tego, co wiedziała mała Wasia.

Baśnie to prawda…

Prawdą jest waził w stajni, który pilnuje koni. I zielona rusałka, która czyha w jeziorze na młodych chłopców. I jeszcze domownik grzejący się w piecu! Gdzie spojrzała Wasia, tam widziała czarty z baśni.

Dla niej rzeczywistość i baśniowy obraz był jednym i tym samym.

Opowiadając o tej książce najlepiej zdradzać jak najmniej. Magią tej powieści jest to, że owiana jest tajemnicą. Opis za wiele nie mówi. Początek nie za wiele zdradza. Jednak z każdą kolejną stroną odkrywamy więcej czartów. Dostrzegamy zło, które wybudza się z zimowego snu. Sprzeciwiamy się stereotypom, namawianiu do wiary, karaniu i ocenianiu.

Nie jest to książka dla każdego, bo nawiązania do folkloru trzeba lubić. Pozwolić sobie chociaż na jeden wieczór znowu być tym malcem, któremu rodzice do snu opowiadali bajki o rusałce z jeziora, o książętach zaklętych w zwierzęta. Lekkie piórko zabierze Cię na jeden wieczór w podróż po Rusi, gdzie wiara w Boga walczy nadal z wiarą w bóstewka. Zechcesz po niej zostawić skórki chleba na progu domu, miód na parapecie dla domowników, którzy strzegą Twoich włości.

Nie oczekuj tu wybuchów, płomieniu… Szukaj tu mądrości przekazywanej z pokolenia na pokolenie…

Co mnie najbardziej urzekło w tej książce? Postać Wasilisy – silna młoda kobieta łamiąca wszelkie schematy! Gdybym mogła wyciągnąć ją z książki, ach! Razem zostałybyśmy starymi pannami i unikałybyśmy ślubu jak diabły święconej wody. Unikałybyśmy klasztoru, który byłby kolejną klatką nakładającą na kobiety role do odegrania. Całe dnie spędzałybyśmy w lesie, szukając przebiśniegów, wchodząc na drzewa i pędząc galopem przez rozległe pola.

Wasilisa jest wolnym duchem, którego nie wolno spętać. Role, zadania i obowiązki sprawiają, że wygląda jak dzikie zwierze zamknięte w klatce.

Młoda.

Dzika.

Magiczna.

Silna.

Pewna.

Nieustraszona!

Widzisz ją? Bo ona właśnie stanęła twarzą w twarz ze złem, które czai się w lesie.

Zobacz ją, taką jaka jest. Choć raz spójrz jej morskimi oczyma.

I nie bój się. Bądź odważny, a pokonasz wszystko.

Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Muza!